-
1 uchodzić
uchodzić z życiem mit dem Leben davonkommen;uchodzić cało unversehrt davonkommen;uchodzić kary der Strafe entgehen;to uszło mojej uwagi das ist mir entgangen;to nie uchodzi das gehört sich nicht, das ziemt sich nicht
См. также в других словарях:
uchodzić — nogi (do kolan) zob. noga 28 … Słownik frazeologiczny
uchodzić — VIa, uchodzićdzę, uchodzićdzisz, uchodź, uchodzićdził, uchodzićdzony 1. ndk → ujść 2. dk pot. «zmęczyć chodzeniem» zwykle we fraz. Uchodzić nogi, uchodzić nogi do kolan «chodząc bardzo się zmęczyć; nachodzić się» uchodzić się dk «zmęczyć się… … Słownik języka polskiego
uchodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, uchodzićdzę, uchodzićdzi, uchodzićchodź {{/stl 8}}– ujść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXd, ujdę, ujdzie, ujdź, uszedł, uszła, uchodzićuszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} uciekając… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
noga — 1. pot. Brać, wziąć nogi za pas «szybko uciekać, uciec»: Uratował go nalot niemiecki, bo ludziska rozbiegli się w popłochu, a szpieg wziął nogi za pas i nikt go tu więcej nie widział. R. Antoszewski, Kariera. 2. Być gdzieś jedną nogą a) «mieć… … Słownik frazeologiczny
noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… … Słownik języka polskiego
kolano — 1. Błagać, prosić (kogoś) o coś na kolanach, na klęczkach «błagać, prosić usilnie, uniżenie, poniżając się»: Gdyby jeszcze obiecali, że na wikcie więziennym stracę 10 kilo, błagałabym na klęczkach, żeby mnie zamknięto. Mam za słabą wolę, żeby się … Słownik frazeologiczny
wielki — wielkilcy, większy 1. «znaczny pod względem rozmiarów, liczby, ilości, wartości; bardzo duży, ogromny» Wielki budynek. Wielkie drzewo. Wielkie miasto. Wielki tłum. Wielki majątek. Wielkie straty. ∆ Wielka litera «litera większego formatu i innego … Słownik języka polskiego